SEN

Ciężkie, białe wrota pchnęłam

Świat za nimi był jak origami

W objęcia i uściski wzięłam

Tych, których tu nie ma już z nami

Moją Mamusię i Tatusia

I Córeczkę mą maleńką

Babcię, Wnusię i Dziadziusia

Odzianych w mgiełkę cienką

Tyle serc i ciepła w oczach

Miłości i tyle wspomnień...

Widziałam ich jak na przeźroczach

Tęsknię...I nie da się ich zapomnieć...