CHŁOPIEC O DWÓCH IMIONACH

Mnia wrócił taki zmęczony,

wywałkowany, wyprasowany,

aż ze zmęczenia odrealniony,

ten Mój Mnia spracowany...

Spierał się i nie chciał dzwonić,

że późno, że może już Siostra śpi...

A ja upierłam się, aby zadzwonił:

- Mnia, mówiłam Karolowi, że zadzwonisz Ty...

I złożył życzenia Jankowi,

imieninowe złożył Wujek życzenia,

JankowiKarolowi,

chłopcu co może imiona zmieniać.