CUDOWNE TO CHWILE

Wiatr bawi się gałązkami Porzeczki

i Tulipana resztkami.

Uratowany Motyl wytycza Życia ścieżki,

a ja bawię się słowami.

Codzienność w nie ubieram,

układam okruchy w całość.

Słowa z Duszy wybieram,

zachowując Szczerość i Dbałość.

A Słońce, Słońce, Słońce

swymi złotymi promieniami

funduje mi pieszczoty gorące

tak jakby czarodziejskimi palcami.

Z dala dochodzi muzyka,

wszyscy pogodą się cieszą.

Słońce na razie nie znika.

Ach ! Cudowne to chwile są !