CZEKAJĄCA

Siedzi sobie babuleńka

na fotelu przykurczona,

delikatna, siwiuteńka,

znakiem czasu naznaczona.

Zegar cicho go odmierza

i już czas tak nie ucieka,

chciałaby się choć po zwierzać...

Cierpliwie na wnuczęta czeka.

Bo gdy z tą radością wpadną,

młodość i witalność wniosą,

uśmiechną się i zagadną,

coś dobrego jej przyniosą.

To jej oczy przygaszone,

szczęściem będą znów błyszczały,

bo to wnuki, tak, to one :O)

miłością ją zalewały.