DRZEWO SMUTKU

Drzewo Smutku zaszumiało...

Łzami jak liśćmi się pokryło...

Cierpieniem i Żalem zapachniało...

Nieszczęście się wydarzyło...

Owoce to kokony pełne Goryczy,

napęczniałe Bólem i Rozpaczą...

Pod swoim Drzewem każdy z nas ryczy...

I ludzie płaczą, płaczą i płaczą...