DZIECIĘCA DUSZA

Dzieci w domach normalnych

dostają ogrom Miłości,

pełne są sił witalnych

wychowane w czułości i w troskliwości.

Niestety Życie im to wciąż odbiera,

szlifuje je i temperuje

i systematycznie do nich dociera

jak ten Świat funkcjonuje...

Delikatność, współczucie, empatia

w niewielu tyle ile powinno zostaje,

zastępuje je zawiść, zazdrość, apatia,

bo Życie kopy i kuksańce wciąż daje...

I w pajęczynie życiowych zawiłości,

pragnień, zadań, marzeń

zatracamy się dla wyższych wartości

zaplątani w gęstą sieć wydarzeń.

I dziecięca niewinna, czysta Dusza

przez upływ czasu jest zanieczyszczana...

Życie do dziwnych rzeczy nas zmusza,

a Dziecięca Dusza śpi w nas nieodkurzana...

Zajrzyjmy do głęboko ukrytej i zapomnianej

naszej kryształowej Duszy dziecięcej,

a będzie nam wielokrotnie dane

dawać i czerpać z Życia coraz więcej i więcej.