JAK OPUSZCZONA

A Ona siedzi wciąż sama,

jest smutna, jak opuszczona...

W średnim wieku dama,

żona, ale jak nie żona...

Choć Męża swego ma

tzw. życiowego partnera,

to wie, że On jej nie da,

tego czego oczekuje, cholera...

A była taką Marzycielką,

za młodu tak Poezję kochała

i idealistką była wielką...

A tak się rozczarowała...

Choć razem są, to jednak osobno,

każde inaczej patrzy na Życie,

a liczyła, że mają wizję podobną...

Płacz jej pozostał w ciszy, skrycie...

Zmienić niczego już nie może...

A bardzo, bardzo jest cierpliwa.

I wciąż powtarza, o Mój Boże...

że jest naprawdę nieszczęśliwa...

A dobra jest z niej kobiecina,

muchy by nawet nie skrzywdziła...

Jaka jest tego wszystkiego przyczyna ?

W wyborze Męża duży błąd zrobiła...