JANKAROL

Gdy jedenastoletni JanKarol

wrócił z Tatą z kościoła,

Mama na niego zagięła parol:

- Chodź JanieKarolu, chodź tu, Cię wołam.

 - Zobacz co tutaj masz ,

   życzenia wierszem pisane.

Odsłuchał, w uśmiech ubrał twarz

i zadowolony spojrzał na Mamę,

bo jeszcze nigdy nikt jemu

wierszem życzeń nie składał.

Zadzwonił do mnie i po swojemu

podziękował mi i o tym poopowiadał.