LUSTRO

Z Lustrem już się pogodziła.

Jest dla niej łaskawe ostatnio.

Do odbicia swego się przyzwyczaiła,

staje się jej Duszą bratnią.

Bo co takie Lustro może ?

Ono tylko wypełnia swoje zadanie.

Tu i dobry Boże nie pomoże,

odbija TO, co przed sobą zastanie.

Twarz ciemnookiej kobiety

z rozczochranymi włosami,

której Czas co dzień niestety

zabiera Urodę nocami.

Powolutku jej ją podkrada

systematycznie i cyklicznie.

- Czy jest na to jakaś rada ?

- Pogodzić się z tym bezkrytycznie.