MNIAMNIUSZEK

Po odprawie Mnia nie zauważyłam,

rozglądałam się, zdziwiona byłam.

A On czekał w rogu zadowolony

mym widokiem wielce uszczęśliwiony.

Ach, ja to zaznaczyć muszę,

że stęsknił się za mną Mniamniuszek.

Mówił, że schudłam i dobrze wyglądam

i z czułością na mnie spoglądał.

A ja od razu zauważyłam,

że twarz mu się wyszczupliła.

Że schudł zauważalnie...

Oj, beze mnie było mu marnie...

Wręcz usychał z Tęskonoty,

wolał iść do fabryki do roboty...

W domu miejsca nie mógł sobie znaleźć

i nie fajnie było mu samemu wcale.