PAZERNOŚĆ

Jedno życie, jedna młodość

Tyle przeszkód, wiele dróg

Kiedy mamy brania dość ?

Czy na pazerność jest jakiś próg ?

Ciągle mało i wciąż więcej

Chcemy lepiej, drożej, bardziej

Pieniądzom w kulcie i podzięce

Hołdujemy w nikczemności i pogardzie

Zaślepieni i zapędzeni

W tej pogoni za pieniądzem

Otumanieni, odczłowieczeni

Zaspakajamy chucie i żądze

I co jest ważne zatracamy

Co piękne, kruche i prawdziwe

O miłości i empatii zapominamy

A bez niej życie nieszczęśliwe...