PEONIA

Peonia jak cudna Królowa

swą różową głowę wysoko wznosi,

ciężką, ale podpórka już gotowa.

O zachwyty nad nią nie musi prosić.

Teraz jest tu najpiękniejsza,

ma zatem czym szpanować,

to wybitna piękność i jak gejsza

nie musi głowy nisko chować.

Płatków jak mgiełka ma obfitość,

złożonych w jakże puchatej koronie.

Peonio ! Miej nad nami Litość ! :O)

Przecież Ty w swej Urodzie toniesz !