PO DRUGIEJ STRONIE

Po niewidzialnych stopniach

wspinałam się do Krainy Snu.

Real powoli stopniał

i już nie byłam tu.

Zostałam przeniesiona

w bajkowy, magiczny Świat,

na maksa odrealniona

gdzie nie ma czasu i dat.

A gdy Śmierć lodowatym uściskiem

wyrwie mnie z ciepłego Życia

i zabierze cudowności wszystkie

i nie będzie żadnego bycia

czy będę mogła gdzieś istnieć ?

Czy będę mogła coś czuć ?

W innej postaci coś mieć ?

Marzenia i plany snuć ?

Jakim Ja będę bytem ?

Czy Duszę mieć będę tą samą ?

Ciało skremowane, całunem zakryte...

A co z resztą ? Wiemy o tym za mało...

Dlatego Lęk nam towarzyszy,

bo nie wiemy co jest po drugiej stronie...

Czy czeka nas bezkres Ciszy,

czy jakieś Życie w innym zonie.