PO DRUGIEJ STRONIE

Każdego dnia umieramy,

tak ociupinkę, po trochu...

Gdy dzień nowy otwieramy...

"...Z prochu powstałeś, z prochu..."

"...I  w proch się obrócisz..."

i nie ma na to siły...

Może w innej postaci wrócisz,

może nie wyjdziesz z mogiły.

Nikt nie wie co jest po drugiej stronie...

Lustra, Tęczy, jak zwał tak zwał.

Lękamy się i myślimy czasem o niej.

Korzystajmy z tego co Pan Bóg nam dał.

Bo dni każdego są policzone.

Twoje Życie to Twoja Księga.

Gdy dojdziesz na swoją ostatnią stronę

porwie Cię niewiadomej potęga.

I wszystko będzie inne, nieznane

jeśli takowe coś jest i istnieje.

Wszystkie doczesne sprawy pozamykane.

Każdy z nas pozna co wtedy się dzieje.

I ten tom księgi naszego Życia

nikomu z bliskich będzie nieznany.

Z nicości, z takiego ukrycia,

byt nasz, mit tylko nam odsłaniany.