PORYWY DUSZY

Codziennie w lustrze widzi

Życiem twarz zmęczoną,

lecz nie ma co się wstydzić,

jest Mamą, Babcią, Żoną.

Nadziwić się nie może,

że Czas tak pędzi, leci.

Jak to ? To już ? Mój Boże...

Tak szybko rosną dzieci...

Ciało trochę się zmieniło

i włosy ciut posiwiały...

Ale choć tyle się wydarzyło

porywy Duszy pozostały. :O)