STARUSZKOWIE

Siedzą w miejscu, nic nie robią,

przez dziurkę od klucza podglądają.

Ich twarze setki zmarszczek zdobią,

żadnych planów nie mają...

Zaprzyjaźnieni z Samotnością

i z licznymi Wspomnieniami

muszą oswoić się ze Starością

i jej różnorodnymi ograniczeniami.

Nikt za bardzo ich nie słucha

i często traktowani są "z góry",

bo życiowa zawierucha

w Ich Pamięci tworzy dziury.

Pachną Starością, nie wyglądają,

mnóstwo lekarstw biorą...

Coś gderają, zapominają,

zmęczeni starczą dolą...

Przykre, że Świat ich odrzuca,

a to Oni są zbiorem Mądrości.

Życie-nauczyciel srogo nas naucza,

więc słuchać Rad jest o wiele prościej.

Po co samemu się o czymś przekonywać

tragicznie, a czasem i boleśnie...

I rozważać co będzie i gdybać,

gdy to już wszystko było wcześniej ?