STOIKIEM BYĆ

Wszystkie donice powyrzucali

I nie mam w co kwiatów przesadzić

Wywalali, się nie pytali

Nic nie mogłam poradzić...

Te ocalałe nawet nie wiedzą

Jakie je szczęście spotkało

W donicach kwitną, happy siedzą

A co z tamtymi się stało...?

Stoicy taką metodę mieli

Spokojnie cieszyć się i rozpaczać

Bez uniesień życie przeżyć chcieli

Aby emocji w nic nie wtłaczać

Czasem bym chciała być stoikiem

Wyzutym z uczuć i odczuć

Nie budzić się z lękiem i krzykiem

Obojętność w 100% poczuć

I niczym, niczym się nie przejmować

Iść przez życie jak burza

Wrażliwą duszę głęboko schować

I w bezduszności się nurzać