ŚWIAT NIE DLA STARYCH

Wrócił zmęczony, bardzo zmęczony

Jutro jeszcze tylko musi iść do pracy

To chociaż z tego jest zadowolony

Sił mu już brak..., tak się tłumaczy

Cóż to za świat...cóż to za reguły

Że człowiek wiekiem zmęczony

Mota się w świecie na to nieczułym

Do ciężkiej pracy zmuszony...

Powinien mieć prawo sobie odpocząć

Wystarczy, że Starość go męczy...

Na zasłużonych laurach spocząć

A nie robotą się dręczyć...

Stateczny wiek na szacun zasługuje

Znaczy to, że człek się już narobił...

Bezlitośnie starego się traktuje

Jakby komuś coś złego zrobił...

Ustawodawstwo tyłem się odwraca

Od chorych, kalekich i starych...

Dla biedaków praca, tylko ciężka praca

A mijają lata, wieki...nie do wiary...