SZTUKA I WENA

Sztuka była bardzo rada

i cieszyła się niebywale.

Tyle Czasu, to przesada

nie interesowano się nią wcale.

Ostatnio w głowie miała pisanie,

Ona pisała wiersze i wierszyki,

a Czas poświęcony dla niej ?

Nie zważa na jej nieme krzyki.

Ale wczoraj, ech nareszcie !

Za malowanie się wzięła.

Farby, pędzle, sztalugi wreszcie

używać z Weną zaczęła.

Sztuka wiecznie musi rywalizować

ze Słońcem i Poezji finezją.

A Malarka powinna przecież malować,

bo Sztuka lubi obcować z nią.