TERAPIA ROZMOWĄ

A wczoraj wieczorem

Anka do mnie zadzwoniła,

żyjąc tym horrorem

ledwie co mówiła...

Wesprzeć Ją próbowałam

w ramach terapii mej :

że na różne tamaty gadałam,

chcąc wyciągnąć stres z niej.

Fotki Janka Jej przesyłałam

jak na stole w kuchni stoi,

o falach morskich opowiadałam

i że jej Synek wody się nie boi.

Niech chociaż przez chwilę

oderwie myśli od tego koszmaru...

Niechaj Radości Motyle

przegonią Ćmy Smutku i Żalu.