TROCHĘ RADOŚCI

Marzena się nadziwić nie może,

w jakim tempie ja żyję, o mój Boże.

Wczoraj o Parawanie z Nią gadałam,

a dzisiaj w domu już go miałam.

Ale ja czasu nie mam na stopery.

Życie pędzi jak wariat do cholery.

Trzeba je chwytać, chwile łapać,

dopóki jest jeszcze w nas wigor i zapał.

I sprawiać sobie i innym jakieś Radości.

Żyje się wtedy o wiele łatwiej i prościej.

Zagłada się czai i już się szykuje...

Nikomu to nie zaszkodzi, że się poraduję.