TRUDNE ŻYCIE

Życie się szyderczo śmiało

i wzięło pejcz do ręki...

Chłostało Ją i biczowało,

zadając ciału i Duszy męki.

Rany się zabliźniały,

ale niektóre długo krwawiły...

I nowe wciąż powstawały

i długo, długo się goiły...

A Życie ze złośliwym Losem

swych działań nie przestawało,

zadawało cios za ciosem...

dopóki na wypoczynek się nie udało.

I Życie trochę jej odpuściło,

Los także był już nią znudzony

i lżej Jej się jakoś żyło.

Czy pejcz został gdzieś zgubiony ?

Hej  Zły Losie ! Ech, hej Złe Życie !

Sobie już odpocznijcie !

Dobrze tak jest, powiem skrycie,

więc o Niej zapomnijcie !

Jest dostatecznie wytresowana

i nos ma już utarty...

Schetana i schorowana.

Już dosyć, to nie żarty !

Niech i Ona zazna spokoju.

Niech ma te pare lat Życia,

bez biedy, trudu, znoju.

Kilku dobrych lat do przeżycia.