W DNIU POGRZEBU KOTA

Łączę się z Wami w Smutku.

Łączę się z Wami w Żalu.

Choć nie zmniejszę ich skutków,

rozumiem, znam Ból w każdym calu.

Pomyśl sobie Siostra inaczej,

że Turbit po łąkach biega,

że już nie cierpi i nie płacze,

że NIC mu już nie dolega.

Pomyśl, że miał cudne Życie,

że stworzyliście mu Raj Koci.

Dbacie o Koty należycie,

powinno Was się ozłocić !

Że kochaliście go Sercem całym

i byliście z Nim w ostatniej drodze,

że był Kocurkiem wspaniałym,

a teraz znów pomogliście mu niebodze.

Andrzej urlop mu swój oddał

i wierzył i walczył do upadłego,

że każdy z Was Miłość mu dał,

że wiódł Życie Kota Szczęśliwego.

Każdy z nas się musi zmierzyć

z lodowatym uściskiem Śmierci,

ale wierzysz, że Kot ma wiele żyć

i może Los to niebawem potwierdzi.

I niedługo jakiś mały koteczek

przybłąka się do Was niespodzianie,

a to będzie Turbiteczek,

bo nowe Kocie Życie dostanie.

Wiem, że teraz to nie pomoże,

ale może ciut lżej Ci będzie.

Życie bezlitośnie nas orze...

Dla Ciebie Siostro to moje orędzie.