W ŚRODĘ RANO

Mnia ciężko haruje w fabryce,

jest wielce zapracowany,

a ja przy Wierszach się byczę

i opisuję Życia zmiany.

Suplementów garść nabrałam

i zjadłam liche śniadanie,

trochę dom posprzatałam

i zaraz zmienię się w Nianię.

Wpadnę trochę pomóc Edycie

przy Jej małym Bobasie,

bo takie przecież jest Życie

i inaczej nie da się.

Niebo jest szare i smutne,

Słońce z nim wciąż przegrywa.

Deszcz leje, Wiatr wieje okrutnie,

teraz codziennie tak bywa.

A mnie głowa nie boli :O)

i jestem tym tak miło zaskoczona,

choć zjadłam w Życiu beczkę soli

jestem zdziwiona i zdziwiona...