WARTOŚCI

Stanęła przed magicznym lustrem

Zaklęcie czarodziejskie wypowiedziała

I już nie była tylko tłem

Młodą i piękną się stała

Sięgnęła do źródła mądrości

Kubkiem z niego piła

I ku ogólnej zazdrości

Na dodatek i mądra była

Miską nabrała dobroci ziaren

I dobrą osobą się stała

Zaczerpnęła szlachetności czarę

I mnóstwo szlachetności miała

Kieszenie napełniła uczciwością

Choć nie wie czy jej się przyda

Wymieszała ze sprawiedliwością

Bo nie chce nie widzieć jak Temida

Serce wypełniła szczerą miłością

Aż z niego się wylewała

Lecz czy to wszystko jest wartością ?

W tym świecie ?  Nie odpowiedziała...