WIENIEC

O mym Wieńcu mało pisałam

A jest piękny, teraz pastelowy

Sporo pisanek i serc na nim pozawieszałam

Widzi  z góry nasze głowy

Wisi w kuchni nad stołem

Dużym i drewnianym

Patrzy jak ciągle  z mozołem

Realizuję swe różne plany

Jest ogromny i słomiany

O średnicy metra ponad

Zawsze okazjonalnie dekorowany

Podziwiam go jako eksponat