KOMODA DUSZY, wpisy, strona 43

Z kawusią siedzę w Hamakowie,

bo Słoneczko się pokazało.

O 18.00-stej Clinton przyjdzie, to powie

co z tą stłuczką zrobić by się dało.

Pachnie w całym domu

apetycznym ciasteczek zapachem.

- Nie dasz ich nikomu ?

Schowasz słoik pod pachę ?

- Nie, będę częstować,

po dwa dla każdego,

aby każdy mógł spróbować

wypieku mojego. :O)

W słoiku szczelnie zamknięte

serca, gwiazdki, ale nie te z Nieba. :O)

Czasami i to niepojęte,

że tak mało do Szczęścia nam trzeba.

Ciastek z Wnusią pieczenie,

od Mnia co chwila całusek.

To Szczęścia tchnienie i lśnienie.

Czy coś więcej jeszcze mieć muszę ?

Zuzia biega, gada, skacze

i pięknie ołówkiem rysuje.

Jest z nią ok. zaznaczę :O),

doskonale się już czuje.

Kapustkę na obiad zjadła,

ciasteczkami się dopchała

i do gry w kompie dopadła.

- " Bo dzisiaj nie grałam ".:O)

Każdy po obiedzie

po swojemu zażywa relaksu,

Mnia "ze spaniem jedzie",

dobrze, że za to nie ma "taksu'. :O)

Zuzia do gry się dorwała,

a ja do wierszy pisania.

Tak odpoczywa nasza rodzinka mała

i nic więcej nie mam do dodania . :O)

KOMODA DUSZY