Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Nawet nie wiedziałam
Że mam tyle wierszy
No i nie pamiętam
Kiedy powstał pierwszy
W zeszytach pisałam
I na karteluszkach
Zawsze notes miałam
Koło swego łożka
Gdy czasu wystarczy
Je uporządkuję
Na blog komodaduszy
Teraz je wpisuję.
Żelazko życia mnie prasowało...
Czasami wręcz poparzyło...
Niejednokrotnie bardzo bolało...
Nie było łatwo i miło...
Boże, to jak łapanka...
Jak ślepca celowanie...
Wirus wyciąga Cię z życia dzbanka
Szansy na powrót nie dostaniesz...
Coraz śmierci jest więcej...
Ciągle ktoś gdzieś umiera...
Ludzie cierpią w udręce...
Na oślep wirus strzela...
Słońce za domem się skryło
Już nie ma go w ogrodzie
Przynajmniej przez chwilę było miło
Lżej przy takiej pogodzie.
Szafirki szansę na rozwój mają
Ślimaki ich nie lubią.
Mini dzwoneczkami olśniewają
Kolorem się swoim chlubią.
Czym Prymulki zawiniły
Że płatki mają zeżarte ?
Przecież niczego nie zrobiły...
Hmm...miały słabszą kartę...
Nie każdy może odeprzeć wroga
Przegrani także być muszą...
W nas zagościły strach i trwoga
Wirus celuje kuszą...