26 kwietnia 2020, 21:51
Klamrą rymu emocje spięła
W wiersze je włożyła
Krople na serce wzięła
W smutku się uwięziła
Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
Klamrą rymu emocje spięła
W wiersze je włożyła
Krople na serce wzięła
W smutku się uwięziła
Serce trzepocze jak ptak schwytany
Uspokoić się nie może
Nie umie zatamować rany...
Chce wyrwać się w wyciszenia przestworze
Często innym rany zadajemy
Słowem, spojrzeniem lub gestem
Wielokrotnie nawet nie czujemy
Że depczemy ich wrażliwą przestrzeń
Jeśli chciałeś popsuć mi humor
To świetnie Ci się to udało
Wprowadziłeś niepokój i rumor
Nic ze spokoju mi nie zostało
Jak mieczem ściął radość wieczora
Zapadła cisza ołowiana
Nie była to na miłość pora
Równowaga została zachwiana