KOMODA DUSZY, wpisy, strona 68

O bujanym fotelu od dziecka marzyłam

I za pierwszą wypłatę sobie go kupiłam

Jest piękny, drewniany - to mój ulubiony

Wożę go ze sobą we wszystkie świata strony

Gdyby umiał mówić, wiele by powiedział

Wie kto się na nim bujał i kto na nim siedział

Ja do swoich rzeczy bardzo się przywiązuję

I w ich towarzystwie wybornie się czuję

Poziom glukozy we krwi mi skacze

Jak dziecko na trampolinie

Ciekawa jestem czy kiedyś zobaczę

Że cukrzyca mi minie

Lodówka mruczy jak kocur stary

Papużki się przytulają

Tykają wiernie moje zegary

Myśli gonitwy ustają

Lubię te dźwięki, lubię ten spokój

I te odgłosy Nocy

Kiedy uciszam już swój niepokój

I poddaję się innej Mocy

W zamku bajkowego ruinach

Glonojad - samotnik żeruje

Obok rybka co złotą przypomina

Swą urodą akwarium dekoruje

Zanurzeni w wodnym świecie

Też zapewne swe problemy mają

Ale się o nich nie dowiecie

Bo ryby przecież nie gadają

A moja Złota Rybka

Pływa sobie od niechcenia

I nie jest taka szybka

Aby spełniać me życzenia

KOMODA DUSZY