KOMODA DUSZY, wpisy, strona 70

Lubię baśnie, bajki, opowieści

Gdy po problemach i przeciwnościach

Życie na koniec bohaterów pieści

I żyją szczęśliwie na swoich włościach

Życie nasze bajką nie jest

Wiemy o tym doskonale

Ale Miłość i życzliwy gest

Przechyla Dobroci szalę

Powinniśmy cały czas próbować

Stworzyć sobie Krainę Bajkową

Świat wokół siebie tak wykreować

By mieć codziennie magię nową :O)

Patrzyła uważnie i zauważyła

Głebsze zmarszczki i duże zmęczenie

Coś pysznego mu upichciła

Tym okazując swe zrozumienie

Słońce swymi promieniami

Jak czułymi ramionami otula

Wiatr swoimi podmuchami

Na huśtawce mnie lula :O)

Już ziemia do kwiatków dokupiona

Powinnam skończyć ich sadzenie

Ale przecież Wiatrzyska nie pokonam

Daremne więc moje tu siedzenie

Owinięta kocem i opatulona

Siedzi w ogrodzie i wiersze sobie pisze

Wiatr ją chyba do powrotu do domu przekona

Wieje i przerywa swym szumem ciszę

A Słońce walczy z szarymi chmurami

Co jakiś czas tylko się przebija

Wtedy bosko ogrzewa swymi promieniami

A popołudnie spokojnie przemija

KOMODA DUSZY