KOMODA DUSZY, wpisy, strona 64

Jakaś żaglówka żagiel zwinęła,

a rzęsisty Deszcz z tarasu mnie przegania...

Zła Aura się dziś uwzięła,

a ze mnie taki tarasowy maniak :O)

Ja Deszczu się nie boję,

niech kropi, niech mnie moczy.

Ale aż taki ? Zamykam drzwi swoje.

Wow, spore działa wytoczył.

Lecz nawet w strugach Deszczu

i w szarości pochmurnego Dnia

Ocean zachwycał wieszczów,

zachwycam się nim i ja. :O)

Seledyny, błękity, szarości,

biel, srebro i granaty !

I tyle niebieskości !

To Oceanu szaty ! :O)

A Pogoda taka niezdecydowana...

Zmienna: wieje, świeci Słońce, pada...

Jak spełnienie Marzeń skomplikowana.

Cóż, trudna rada...

Ja dziś musnęłam swoje Marzenie:

W domu nad Oceanem mieszkałam !

Takie Szczęścia tchnienie !

Dobrze, że ciut go posmakowałam.

Kawusia z pianką pita na tarasie

i ogrom Oceanu przed nosem !

- To tak żyć da się ?

- Tak ! Popatrz ! No proszę !

Gdy była z psami na spacerze

kamyk w kształcie serca znalazła.

Ofiarowała mi go szczerze,

w intencji by Przyjaźń nasza nie gasła.

KOMODA DUSZY