KOMODA DUSZY, wpisy, strona 27

Nie dałabym rady bez niego

tak długo godziwie chorować.

Zrobi i przyniesie coś dobrego,

wszystkiego umie przypilnować.

I zadba o chorą tak jak trzeba,

i cierpliwy jest wtedy niesłychanie.

Jesteś jak Anioł z Nieba.

- Dziekuję Ci za to Kochanie !

Ma Jego czułe ręce

i Jego pełne Miłości oczy.

Nie trzeba jej niczego więcej,

chce z nim przez Życie kroczyć.

On poda jej herbatkę

i kompres na czoło położy.

Przykryje i utuli Beatkę

i czułego buziaka dołoży.

Nie dość, że całe Święta przechorowałam

to i Nowy Rok z Bólem zaczęłam...

Nie tak sobie to planowałam...

A żeby to jasna cholera wzięła...

Pati bardzo zadowolona

z Polski dzisiaj wróciła.

Jest uszczęśliwiona:

świetne Święta spędziła.

Z Polski dotarła pocztówka

z opłatkiem od Aneczki.

Piękna z życzeniami zdrówka

i z opisem historyjeczki.

Bardzo mnie uradowała,

choć nie dotarła na czas.

Opowieść przeczytałam,

za rok będzie jak znalazł.

KOMODA DUSZY