Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Tyle lat żyję na tym Świecie,
a jeszcze się tego nie nauczyłam...
ale Wy napewno o tym wiecie:
temat tabu poruszyłam...
A Prawdę trzeba zakrywać,
udawać, że czegoś nie było
i nie wolno jej wydobywać,
to wtedy zawsze będzie miło.
A jestem taka niereformowalna
i nie mam wyczucia i taktu...
Została poruszona sprawa banalna,
ale nie wolno tykać pewnych faktów...
Ach, gdybym ja to wiedziała,
to w język bym się ugryzła,
bo przecież nie chciałam,
aby powstała sporu pryzma...
Chyba to jest na tle nerwowym...
Chyba to jest na nerwowym tle...
Mam silny atak bólowy...
I nie czuję dobrze się...
Boli mnie całe podbrzusze,
bo się tak rozemocjonowałam...
Leki na uspokojenie wziąć muszę...
Tak się zestresowałam...
Na 17:00-tą do Anki pojechaliśmy
z pyyyyyyysznymi Pączkami.
Trochę się pospieraliśmy,
jak to między Mniamniuchami.
Jakieś sprawy sprzed lat
niefortunnie były poruszane...
Nie pamiętamy faktów i dat
i było spore zamieszanie.
Do Krzyśka zadzwoniłam,
chwilkę pogadaliśmy,
sytuację naszą przedstawiłam,
trochę pożartowaliśmy.
Domem się opiekuje,
karmi Rybki i Papugi,
jest ok, dobrze się czuje,
zmienia lokal pracy na drugi.
Wszystko jak w kalejdoskopie się zmienia,
co chwila piętrzą się nowe kłopoty,
pojawiają się wciąż zmartwienia
i mamy z nimi sporo roboty.
Mniamniuch jest zestresowany...
I do pracy dzwonić będzie...
Wywrócono nasz Plan do góry nogami...
Przedłużenie pobytu ma na względzie...
Nie chce mnie samej tu zostawiać
na tak zwaną pastwę Losu,
nie wiemy co będą ze mną wyprawiać,
a nie potrzeba nam nowego "bigosu"...
I Mniamniuch się denerwuje
czy uda mu się to z Kierowniczką załatwić.
Przebukowanie biletów też kosztuje,
więc mamy się czym martwić...