Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 01 | 02 | 03 |
Skórką banana twarz natarła,
podobno skóra to lubi.
Niejedna dekada zmiany wywarła,
a Ona chciałaby je pogubić...
Co te kobietki na twarz kładą:
jajka, miód, ogórki, drożdże...
I często jedna drugiej służy radą
i każda chce wyglądać dobrze.
Dwa koty rozleniwione
wylegują się na dachu szopy,
są wielce zadowolone,
przetrwały zimno i słoty.
Morzem przypływ rządził,
huczały i pieniły się fale,
miliony kropel tworzyły magiczny pył,
Niebo i Morze było szare.
W tych szarościach jakby zanurzeni
po plaży i pomoście spacerowali.
Tyloma odcieniami szarości zachwyceni
cudowność jej odcieni podziwiali.
Tak trudno jest, gdy starzy ludzie odchodzą...
Przeszli długą i krętą drogę...
ale gdy Śmierć zabiera Duszę młodą,
pogodzić się z tym absolutnie nie mogę...
Agata mi dzisiaj napisała,
że wczoraj zmarła Magda, jej koleżanka...
Kiedyś lekcji tańca Agata jej udzielała,
a teraz przegrała z rakiem w szrankach...
Podobno walczyła jak tygrysica...
wierzyła, że wygra i się nie poddawała...
Lecz Los o zdanie jej nie pytał...
I bana od niego dostała...
Nie znałam tej Dziewczyny,
a jest mi tak smutno na Duszy...
Pracujemy, uczymy się, walczymy...
a Śmierć i tak wyceluje do nas z kuszy...
I po co i na co to wszystko,
te nasze usilne wszelakie starania ?
Życie jest jak ogromne igrzysko...
tyle przeszkód mamy do pokonania...
A i tak nadejdzie ten nasz czas kiedyś,
że uśmiech, wieczór, dzień będzie ostatni...
Cud, że wielu nam udało się przeżyć
i przetrwać tak długo w tej życiowej matni...