KOMODA DUSZY - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum 31 maja 2024

Ech..., ta nadwaga...

nikomu nie pomaga...

Ptaki, ryby nienakarmione,

moje posiłki niezjedzone,

niezamiecione, niepoprane...

Będę robić na drugą zmianę.:O)

Ale to Słońce jest winne temu,

bo cały dzień oddałam jemu :O)

i żyję wedle się jego wyłaniania,

bo ja jestem słoneczny maniak.

I Siostra czeka na nasze rozmowy,

ale o tym nie ma teraz mowy...,

gdy Słońce za dachem się schowa,

to będzie inna rozmowa, :O)

wtedy wezmę się za robotę

odłożoną przez Słońce na potem.

Koty wylegują się jak baty,

a ja podziwiam moje kwiaty.

Kwiaty kwitną jak szalone,

gdzie nie spojrzę, w każdą stronę.

Bzy niestety już zmarniały,

za dużo wody z deszczu dostały.

Ale wciąż następne kwiatki zakwitają

i przyjemność mi tym sprawiają.

Ach, na Słońcu mi się podoba

i będę dotąd siedziała,

aż za dom się schowa

i nie będę w ogródku go miała.

Pazerna jestem na nie

i nie mam umiaru...

Uwielbiam opalanie,

że nie dostanę udaru. :O)

Ludzie czapki, okulary zakładają,

kremami z filtrami się smarują

i różne cuda wymyślają

i nie wiadomo co cudują.

A i tak nie zawsze im się uda

uzyskać ładny kolor opalenizny.

A ze mną Słońce czyni cuda:

opala pięknie i leczy mej Duszy blizny.

Aż nieprzyzwoicie

byczą się dwa koty.

Te to mają życie ! :O)

Nie chodzą do roboty. :O)