Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
A Deszcz pada i gada,
opowieści swe opowiada.
Na szybach perełki zostawia,
w drzewach o czymś rozprawia.
I szemrze, chlupie i chlapie,
na lenistwie go nie złapiesz.
Pada, leje, mży, siąpi, wali.
Niebo z Ziemią chce scalić,
Za Sukienkę się wzięła,
wzięła się za Sukienkę,
mierzyła, przypinała, cięła.
Przeszła drogę przez mękę...
Materiał był niewdzięczny,
i jeszcze krzywo uszyta...
Trudny i nieporęczny...
Namęczyła się kobita...
Po pewnym czasie stanęła
i przerwać pracę musiała.
Ach, po co się za to wzięła...
Tyle czasu zmarnowała...
Pora spotkania z Izabell nadeszła,
dziewczynki śmiały się i rysowały.
Szybko chęć do rysowania jednak im przeszła.
I co ? Telefonami i grami się zajmowały...
Deszcz od rana ciągle leje.
Mokną drzewa, krzewy, rabatki.
Wow ! Co tam się za oknem dzieje !
Ok, podleje mi wszystkie kwiatki. :O)
Źle spała i się wierciła,
z Bólem głowy walczyła.
Wstała umęczona,
bo Złą Noc miała Ona.
A zadania litości nie mają,
bezwzględnie na nią czekają
i nie ma jak się wykręcić,
a nicnierobienie ją nęci...