KOMODA DUSZY, wpisy, strona 65

Gdzie po śmierci odchodzimy ?

Czyż nie do lepszego świata ?

To dlaczego tak się martwimy ?

Czemu musimy tak płakać ...

Już trzecia się uśmiechnęła

I trzecia trzydzieści się zbliża

Myśleć o Babci Teresce zaczęła

I nie mogła snu nanizać

Wszyscy wiemy, że tak będzie...

Wszyscy wiemy, że odejść musimy

Że stoimy w niewidzialnym rzędzie

I z tego się nie wykręcimy

Nie chcemy się z tym pogodzić

Tak ciężko to znosimy

Nie można nic wymodzić

Tego, że jego, jej nigdy już nie zobaczymy...

Że kolano mi dokucza się dowiedział

I przywiózł mi maść rozgrzewającą

Przy kawusi trochę posiedział

Dowiózł też tę szafkę stojącą

Szafkę chyba przemaluję

Aby ciekawiej wyglądała

Gdzie ją postawię pokombinuję

By swą funkcję dobrze spełniała

Chcę na wymiar koszykami ją wypełnić

I stworzyć mebelek mega

Dekoratorsko się spełnić

Ach, jaki życzliwy ten kolega

Nie wiem czy lód przykładać ?

Czy gorącą wodą polewać ?

Jak ból bólowi zadać ?

Jak bólowi się nie dać ...

KOMODA DUSZY