KOMODA DUSZY, wpisy, strona 49

Spojrzała w lustro lekko zdziwiona

Ale się szybko zmienia...

Już są widoczne czasu znamiona

Więc każdą chwilę docenia...

Brak pośpiechu jest przywilejem

Niewielu z nas zna jego smak

Cały czas ciągle coś się dzieje

To obecnych czasów znak

A chwila z książką, ze sztuką, z poezją

Jest jak wisienka na torcie :O)

Przeżyć życie trzeba z finezją

Cieszyć się jak z osiągnięć w sporcie

Umieć na chwilę się zatrzymać

Wąchać kwiaty, niebo podziwiać

Miłych zajęć czasem się imać

Nie za bardzo w życiu wydziwiać

Życie zmienia się co sekundę

I jakże szybko przemija

Warto mieć dobrą niejedną rundę

Zasługujesz na nią i Ty i ja

Dzieci w szkołach, ludzie pracują

Cisza panuje w ogródkach

Lecz dziwnie się teraz czują

Gadają o pandemii skutkach

Niektórzy perspektywy pogubli

Boją się, tak jak się bali

Dziwią się, tak jak się dziwili

I obawiają się drugiej fali...

Słońce do sypialni zajrzało

Nadzieję na opalanko zrobiło

Lecz gdy wyrobić mi się udało

Niestety za chmurami się skryło

Już o 20-stej ciemno się robi

Dni coraz krótsze się stają

Słońce rzadko niebo zdobi

Dni i noce deszczem nas zalewają

KOMODA DUSZY