KOMODA DUSZY, wpisy, strona 17

Krótki wierszyk się gdzieś schował

Ukrył między zapiskami

Pamiętam, że mi się podobał

Wierszyku ! Nie chcesz być przepisany?

W paru słowach jak w tabletce

Esencję myśli zamknęłam

Gdy wrócić do tematu mi się zechce

Chętnie bym na niego zerknęła

Lecz on ukrył się w zeszytach

Gdzieś naprędce zapisany

Gdy o niego mnie zapytasz

Gdzie jest, nie wiem Mój Kochany...

Mniamniuszek chrapie jak nosorożec :O)

Mniamniuszek chrapie jak dzik :O)

I nic mi zasnąć nie pomoże

Szansa na sen znikła w mig

Przedtem ziółka i napary

Teraz specjalne wywary

Wciąż coś pichci, kombinuje

No bo zdrowie jej szwankuje

Więc próbuje, się nie daje

Przyjaciółka "na rzęsach staje"

Dzieci i Mnia tak wspierają...

Że do walki ją pobudzają

I jak Feniks z popiołów powstaje

I się nie daje i się nie daje...

Wszystko co inne i nowe

Zadziwia, ciekawi, nurtuje

A ja zachodzę w głowę

Że aż tak długo się to gotuje...

Siostra sceptycznie dziwi się jej bardzo

Że tej Zupy Mocy tak się uczepiła...

A ona żadną radą nie gardząc

Nie życzy jej aby w jej sytuacji była...

KOMODA DUSZY