Archiwum 18 czerwca 2021


JAK W GRZE
18 czerwca 2021, 17:27

Żeby znaleźć trzeba poszukać

i się trochę postarać.

Los nie da się łatwo oszukać

i nie wszystko mamy od zaraz.

 

"Szukajcie aż znajdziecie",

tak jest w piśmie napisane.

I dobrze o tym wiecie,

że nie wszystko jest nam dane.

 

Ale postarać się warto

i gonić za swymi Marzeniami

i choć Los gra znaczoną kartą

można z nim wygrać czasami.

NIKT BY NIE PRZYPUSZCZAŁ
18 czerwca 2021, 17:02

Ludzie kiedyś bliżej Natury żyli,

jedli zdrowiej, to co sami wyhodowali,

szanowali ją i się o nią troszczyli.

Panu Bogu hołd i podziękowania składali.

 

Żyli w rytmie Księżyca i Słońca,

Dzień był dniem a Noc nocą.

Nie było takiego kultu pieniądza

i Zło nie szerzyło się aż z taką mocą.

 

Oczywiście, że były takie przypadki

i matkobójców i brutalnych rabunków

i że dzieci zabijały swoje matki

i mnóstwo ofiar wojennych stosunków.

 

Sodoma i Gomora też istniała

i niejeden władca okrucieństw się dopuszczał.

Złem skażona jest Ziemia cała...

A to co się dzieje teraz ? Nikt by nie przypuszczał...

 

 

 

 

NIE WIEM...
18 czerwca 2021, 16:23

Czy życząc komuś 100 lat,

dobrze mu życzymy ?

Czy dla staruszków dobry jest Świat ?

Czy o tym kiedyś myślimy ?

 

Zdrowie się od nich odwraca...

A i Samotność ich często dręczy.

Proszenie o wszystko uwłacza.

I Świadomość przemijania męczy.

 

Czy dożyć stu lat ,

to sukces jest czy Udręka ?

Dziwny jest ten Świat...

Czy to nagroda jest czy męka ?

STARA I MŁODA I ŻYCIA KŁODA
18 czerwca 2021, 16:00

Kiedyś stara kobieta ją zapytała

- Czym Ty się martwisz ? Jesteś młoda.

Bo ta kobieta nie wiedziała,

że życie tej młodej jest jak jedna wielka kłoda...

 

Stara kobieta w niej widziała

tylko widoczną Młodość i Urodę,

bo stara kobieta przecież nie wiedziała,

jaką młoda kobieta ma życiową drogę...

 

Stara kobieta dużo by wtedy dała,

by zamienić się Życiem z kobietą młodą.

Ciekawe czy dalej by to zrobić chciała,

gdyby musiała zmierzyć się z jej życia kłodą...

 

 

PERŁA DUSZY
18 czerwca 2021, 15:23

W odchłani oceanu Życia

na dnie jakże głębokim,

leżała muszla w piasku Losu ukryta,

niedostrzegalna ludzkim okiem.

 

Ona się postarała i ją wyciągnęła.

Muszlą się zajęła i ją otworzyła,

Perła jego Duszy wychynęła.

Zdecydowanie za długo się tam kryła...

 

Perła latami cieszy ją i raduje,

błyszczy i lśni każdego dnia,

Miłością i Dobrem emanuje.

Jak dobrze, że wyciągnęła ją z Losu dna.