KOMODA DUSZY, wpisy, strona 22 - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum luty 2022, strona 22

Pieczarki z cebulą smażę,

sos do placków robię,

gotuję i tak sobie marzę

i myślę o jednej osobie. :O)

Czesto trzyma mnie za rękę,

daje uśmiechów sporo i buziaki,

ułożył dla mnie cudną piosenkę

i Słodziak z niego nie byle jaki.

Wyciska dla mnie sok z cytrusów

i jajka na twardo mi gotuje. :O)

Wychodzi, że ma więcej plusów

niż tego czym mnie denerwuje.

I gdybym wszystkie pozbierała,

wszystkie plusy i minusy Twoje,

plusów unieść rady bym nie dała.

O Szczęście Ty Moje ! Moje !:O)

Lekcja na temat "co Poeta chciał powiedzieć"

analiza wiersza, jest sama w sobie w błędzie,

bo skąd, skąd my mamy to wiedzieć

do kogo i czemu napisał np. to orędzie.

Tylko możemy się domyślać lub przypuszczać,

że to lub tamto Poeta miał na myśli,

lecz gdy w wierszu dokładnie On nie da tego znać,

to są tylko nasze subiektywne domysły.

I to jest właśnie ta Magia Wiersza,

że każdy po swojemu może ją odbierać.

Ja i Ty nie jestem ostatnia, ani pierwsza,

której czasem brak Poezji może doskwierać.

Usiąść z Wierszem w ciszy sam na sam

i przeżywać, gdy do Ciebie on przemawia,

to Przyjemność, którą i ja dobrze znam,

gdy w czytanie swoich Wierszy się zabawiam.

Kto Poezji jakoś nie rozumie,

kto Poezji nie lubi, nie czyta

pojąć jej nie potrafi i nie umie...

pomiędzy Wierszami czytać.

To trudno mu wzieść się ponad

wszelakie normy i ograniczenia

i nie patrzy jak Poeta na Świat,

i nie ma poetyckiego spojrzenia.

Gdy Poeta pisze Wiersz o czymś,

to nie zawsze dotyczy on jego.

Porusza wszelakie tematy, myśl.

Pyta: Po co ? Na co ? Dlaczego ?

Twórca bardzo często dywaguje,

sporo anlizuje i mocno przeżywa,

rozważa, filozofuje i obserwuje.

Z Poetami tak właśnie jest i bywa.

JanKarol pozdro przesyła

z Zimowiska z Karpacza.

Jaka to chwila miła, :O)

trzeba takie zaznaczać.

Wspaniałych Ferii życzymy !

Sciskamy i pozdrawiamy !

Bardzo się z tego cieszymy,

że JKJ Słodziaka mamy. :O)

Łzy spadają jak ziarnka grochu

i rozpryskują się na mnóstwo kropelek.

Strapiona Dusza powoli, po trochu

Żal wylewa, a ma go zbyt wiele...

Z Rozczuleniem łzami się go pozbywa

i powstaje Rozrzewnienia laguna...

Smutek z rzewną serenadą przybywa,

a Nostalgia gra na Rozpaczy strunach...