04 sierpnia 2022, 23:55
Leży i pojękuje,
tu boli, a tu kłuje...
Tam strzyka, a tu dźga...
Taka jest Starość ta....
Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Leży i pojękuje,
tu boli, a tu kłuje...
Tam strzyka, a tu dźga...
Taka jest Starość ta....
Coś powiedzieć chciała,
ale się z tym pogubiła...
że wychodziła myślała...
a może to sobie wyśniła ?
Na lekach przeciwbólowych,
zawieszona w innym wymiarze,
zmienione ma Życie innymi słowy,
pozbawione planów i Marzeń...
Staruszka w Choroby szponach
bezbronna wobec jej siły...
na wózku w mieszkaniu uwięziona...
bo Demony Chorób Ją usidliły.
Ale się Starość panoszy...
Rządzi tu niepodzielnie...
Młodość udało się jej wypłoszyć...
i zniszczyć Zdrowie bezczelnie...
Z Chorobą się zbratała
i sztamę razem trzymają...
Wszystko co piękne zabrała...
Nic, nic w zamian nie dając...
Gdy dojdziesz już do krawędzi
i wiesz, że są to ostatnie Twe kroki
i że Życie już z Tobą nie pogawędzi
i nie pomogą już żadne uskoki...
w Pamięci cały swój żywot przewiniesz
i Żal taki ogromny Cię ogarnie,
bo wiesz, że już się nie wywiniesz...
i że każdego z nas Nicość zagarnie...
Na granatowym niebie
świeci połówka Księżyca.
Jak dobrze, że mam Ciebie,
zalet twych nie nadążę zliczać.