KOMODA DUSZY - Blogi.pl

Strona główna

Archiwum

Kalendarz

Księga gości

Księga gości

Archiwum 09 listopada 2022

Aga podczas sesji mi zasugerowała,

żebym blask Słońca sobie wizualizowała

tak żeby jego promienie mnie przenikały

i mnie rozświetlały i mnie uzdrawiały.

Wyobraźni trochę do tego potrzeba,

bo tu mamy teraz tylko szary kolor Nieba,

ale gdy jest Słońce, ze Słońcem tak się czuję,

że każdy jego promień baterie mi ładuje,

zatem z tym problemu chyba nie będzie,

mając tym razem swoje Zdrowie na względzie.

Zawsze miałam włos rozwiany,

jakby nigdy nieczesany,

trochę się mi włosy falują

i rozpuszczone ok się czują,

ale teraz to mam siano...

Niepokoję się tą zmianą,

nie dość, że wciąż wypadają,

to inną strukturę mają...

Mnia ciężko haruje w fabryce,

jest wielce zapracowany,

a ja przy Wierszach się byczę

i opisuję Życia zmiany.

Suplementów garść nabrałam

i zjadłam liche śniadanie,

trochę dom posprzatałam

i zaraz zmienię się w Nianię.

Wpadnę trochę pomóc Edycie

przy Jej małym Bobasie,

bo takie przecież jest Życie

i inaczej nie da się.

Niebo jest szare i smutne,

Słońce z nim wciąż przegrywa.

Deszcz leje, Wiatr wieje okrutnie,

teraz codziennie tak bywa.

A mnie głowa nie boli :O)

i jestem tym tak miło zaskoczona,

choć zjadłam w Życiu beczkę soli

jestem zdziwiona i zdziwiona...

Hejże Raku nieboraku,

znikaj, uciekaj chłopaku !

Idże dalej i nie wracaj !

I mi głowy nie zawracaj !

Bo ja inne mam zadania !

Przestań za mną się uganiać !

Mam już dość, jestem zmęczona...

Twa misja jest zakończona !

- Masz taką jasną Aurę wokół siebie,

czemu tak czystą po tylu przeżyciach nie wiem.

I nie widzę żadnych rakowych wibracji...

ani mrocznych, ciemnych konotacji.

Tej informacji jak Mantry słuchałam,

na takie wieści od dawna czekałam.

I spokój Duszy osiągnęłam

i tylko pozytywnie myśleć zaczęłam.