Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Z twarzą jak Anioł chodzi,
lecz Duszę ma diabelską...
Swą Urodą każdego zwodzi
Zła obwieszczając zwycięstwo.
Tak trudno z tym się zgodzić,
tak trudno to zrozumieć,
że nikt jej nic nie obchodzi,
ale omamić każdego umie...
Diabeł dał jej taką Urodę,
ale Złem wypełnił jej Duszę,
tak, że każdemu zrobi szkodę...
I o niej wspomnieć też muszę.
Czym ta Noc tak pięknie pachnie ?
Ta mieszanina wspaniałych zapachów.
Czy Księżyc jej odpowie czy nie ?
Pyta go wśród swych ochów i achów.
A On przechadza się już prawie okrąglutki
w swojej złocisto srebrzystej szacie
i jest taki piękny, że niweluje jej Smutki,
ale nie chce na to odpowiedzieć Beacie.
Sporo miał czasu na załatwienie tej sprawy...
i wreszcie dziś o 09:00-tej miał u nas być,
że nie przyjedzie mieliśmy słuszne obawy,
taki jest Trevor, nie ma co tu kryć.
Starszy brat go kilkakrotnie ponaglał,
więc wczoraj z Krzyśkiem wizytę umawiał,
ale on zawsze, zawsze nawalał...
Nigdy na czas nam nic nie naprawiał.
Ciągle zmieniał swoich wizyt terminy
i przedłużał czas realizacji,
według mnie bez żadnej konkretnej przyczyny...
W każdej umówionej sytuacji...
Choć to wiem, denerwuje mnie jego spóźnienie,
czekam, a go nie ma i nie ma...
Tak wygląda z nim się umówienie...
W tym narodzie punktualność to ściema...
A Ona mi powiedziała,
że jej Mąż ma ataki paniki...
Często niestety je widziała...
Jego lęki i Duszy krzyki...
Według niej On nie ma powodu,
prowadzi Życie takie spokojne.
A jest taki dziwny, do spodu...
i w swej głowie ma istną wojnę...
Przed domem na ławce
z książką i krzyżówką siedziałam.
Opalić twarz trochę chcę. :O)
Promienie słoneczne łapałam.
Miło patrzeć na bawiące się brzdące
na Zosię, Szymona, Jasia. :O)
Pokazało się wreszcie Słońce,
mogą więc po trawie sobie hasać.
Pod czujnym okiem Rodziców
beztrosko i chętnie się bawią.
Dużo dzieci pojawiło się tu,
znów kilka rowerków i piłek zostawią.
Lubię patrzeć na ich zabawy,
wśród śmiechów i ich gadania,
słuchać tej dziecięcej wrzawy
i tych małych stópek tupania. :O)