Wiersze, wierszyki
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Dziś z samego mego rana
Zastałam nie w sosie swego Pana...
Serce go kłuło i w piersiach bolało...
I dosyć długo go tak trzymało...
Wstawał, chodził, wstawał, leżał...
Do szpitala jechać się przymierzał
Ale nie udzielą mu tam przecież pomocy...
Bo wszystko pod flagą covida się toczy...
Bardzo, bardzo złe czasy nastały...
Czego ludziska się doczekały...
To przecież jest jak średniowiecze...
Życie bez lekarza z nas uciecze...
Zmęczenie ciężką dłonią
Pochyliło jej plecy
Ona przed nim się broniąc
Wiedząc co jest na rzeczy
Jeszcze z nim trochę walczyła
Jeszcze coś zrobić chciała
Ale zbyt zmęczona była
I ze Zmęczeniem przegrała
Chustę z pocałunków Twoich
I z uśmiechów Twoich zrobię
Dorzucę do nich trochę moich
I usiądę w niej przy Tobie
Cisza wieczoru ją otuliła
Zegary tykały rytmicznie
Sama ze swymi myślami była
Poczuła się tak magicznie
Od razu mocno zapragnęła
Otworzyć wrota Krainy Marzeń
I za pisanie wierszy się wzięła
I za kontemplację wydarzeń
Fantazji niewidzialne bramy
Rozwarła swą myślą i słowem
Dobrze, że wyobraźnię mamy
I że sny są czasem kolorowe
A co ona tak po kuchni się krząta ?
Poezje i Art wstawiła do kąta ?
Tylko gotuje i gotuje ?
Nie pisze i nie maluje ?
Proza życia ją przygniotła ?
Miesza w garach, miesza w kotłach
Proszę Pani ! Hej Artystko !
Noc zagląda, północ blisko !
Nie zasiądziesz do pisania ?
I do wierszy układania ?
Nie skończysz tego Anioła ?
Hej Beata ! Art Cię woła !