KOMODA DUSZY, Najnowsze wpisy, wpisy, strona 2359

Życie jak Urząd Podatkowy

Skrupulatnie nas rozliczy

I nie da taryfy ulgowej

Nie możemy na nią liczyć

Wiem, że Mamy nie słuchałam

Tak, głupoty też robiłam

Ale wtedy nie wiedziałam

Jak straszliwie się myliłam

Zatem powinnam zrozumieć

Że i moje dziecko ma prawo

Próbować, w coś wierzyć i nie rozumieć

Cierpię bo wiem, że życie nie jest zabawą

Z łuku radami strzela w dziecka stronę

Łuczniczka - Mamusia, Matka, Mama

Groty troską i miłością są nasączone

Ale czy to coś da ?

Tarczą z naiwności i młodości

Broni się dziecko i osłania

A w strzałach tyle obaw i miłości

Lecz nie mają szans się przedostania

Pieczone jak na rożnie

Przez żar życia jej dzieci kochanych

Obraca się ostrożnie

Krążąc po płaszczyznach nieznanych

Wiecznie żarliwe i zapobiegliwe

Wypełnione troską i miłością

Dla dziecka dosyć upierdliwe

Stające mu w gardle ością

Radio wyłączyłam

Zbyt denerwowało

W wiersze swe się wbiłam

Bo bardzo bolało...

KOMODA DUSZY