KOMODA DUSZY, wpisy, strona 40

I takie dni bywają

Że ruszyć się nie może...

Wszystkie plany odłożone zostają

Tylko czeka na nią łoże

I takie przysypianie

I takie w miejscu siedzenie

To życie nie dla niej...

Czeka na szybkie "włączenie"

Właściwie to ja mam wszystko

Co w życiu człowiekowi potrzeba

Gorące domowe ognisko

I miłość wprowadzająca mnie do nieba

Mam dwóch Synów Wspaniałych

Całe życie mnie duma z nich rozpiera

Mężczyznę, który wspólny okres cały

Miłość mi daje aż dech zapiera

I czego mi więcej trzeba ?

Przyjaciół mam prawdziwych

Kasy i zdrowia mi los nie dał

Że happy jestem się dziwisz ?

Nogi ciężkie jak z ołowiu

Głowa bólem umęczona

Skończyć obraz: "Księżyc w nowiu"

Nie ma jak, jest zbyt zmęczona

Na herbatę pokrzywy ścięła

Nie lubi, ale pije

Walczyć o zdrowie się zawzięła

Dlatego jeszcze żyje

W domu i ogrodzie

Bajkowy Świat stworzyła

Nie wzorując się na modzie

Tak jak sobie wyśniła

Przed Złym Światem się skryła

Udaje , że go nie ma

W ArtŚwiat głęboko się wbiła

Choć wie, że to tylko ściema

KOMODA DUSZY