KOMODA DUSZY, wpisy, strona 42

Koleżanka choć tak uporządkowana

Mym dzikim ogrodem się zachwycała

U niej każda grządka wypielęgnowana

I każda roślinka na baczność stać musiała

A u mnie pełna swoboda :O)

Kwiaty jak chcą szaleją

Przycinać mi ich szkoda

Długie na wietrze się chwieją

U niej rosną w rzędach

Na sekcje podzielone

Moje, na przykład Lawenda

Wyłażą na Nasturcji stronę :O)

Jedne o drugie lekko się zaczepiają

Tworząc dywan cudny, kolorowy

Ze sobą po swojemu "gadają ":O)

Wyginając przepiękne głowy

Wszystko czuje i rozumie

Walczy o przetrwanie

W miliardowym istnień tłumie

Niełatwy to taniec...

Wreszcie się roślina zdecydowała :O)

Pokazać bordowe swe cuda

Długo zamknięte pąki miała

Ciekawe ile czasu kwitnąć się jej uda

Bączek do różowego krzewu

Codziennie na ucztę przylatuje

Wśród cudnego ptaków śpiewu

Z radością ucztuje :O)

Dzisiaj włosy chcę farbować

Już nie będę odkładała

Trzeba tę siwiznę schować

Co się będę postarzała

KOMODA DUSZY