KOMODA DUSZY, wpisy, strona 43

Coraz wolniej się ruszamy

Taka to robota

I czasu coraz mniej mamy

Można dostać kota

Słońce dzisiaj udaje że świeci

Nie lubię jak tak pogrywa

Bawi się jak w ciuciubabkę dzieci

I za chmurami się skrywa

Koleżanka jak ja przytyła

Też włosy nosi nieufarbowane

Pandemia trochę odpuściła

Normuje się w kraju zamęt

Cieszy się, że do pracy wraca

Że ją straci się martwiła

Ech, kasa i praca

Z nas wszystkich niewolników zrobiła...

Niewyspana się obudziła

Kolano spać nie dało

Dość obolała była

Całą noc ją rwało...

Plecy mu nasmarowała

Po nocce padł zmęczony

Do zadań domowych pognała

Czas miała wyliczony

Skóra jej się poprawiła

Z radością to zakonotowała

Dawno jej twarz taka nie była

A przecież się nie wyspała

Chwilkę na kawkę znalazła

W ogrodzie usiadła

Z radością tam polazła

W wiersze się zapadła

Od tygodnia KSIĘŻYCA nie widziała...

Czyżby stosował izolację ? :O)

Stęskniona co wieczór go szukała

A może ma wakacje ? :O)

KOMODA DUSZY